Met een burn-out en op het randje van een depressie, kon mijn retraite in Frankrijk bij Irma niet beter uitkomen. Wanneer ik aan het begin van dit jaar niet bij Irma terecht had gekund, denk ik niet dat ik nu nog had kunnen werken en studeren. Daar het nu immens goed met mij gaat! Ik kan weer minstens 7 uur per nacht slapen, van het leven genieten, werken, informatie tot me nemen, genieten van niets doen en alleen zijn.

Irma heeft mij mee teruggenomen naar mijn kindertijd. Dit was zwaar en ontzettend vermoeiend en de eerste dagen waren erg zwaar en confronterend. De omgeving draagt hier enorm aan bij. Ik kon niet wegrennen en mijn kop in het zand steken. Mijn partner, vriend of vriendin opzoeken. De kroeg induiken. Extra gaan werken. Alles om maar niet met mijn rusteloze gevoelens aan de slag te hoeven gaan. De stilte en rust in La Vie en Rose waren confronterend in vergelijking met het drukke stadsleven dat ik gewend ben.

Toch heb ik door te verblijven in deze rustgevende omgeving in combinatie met op-maat-gemaakte therapie zoveel openbaringen gehad. Het is alsof ik een compleet nieuw leven leid. Ik kan mijn dagen weer van stap tot stap leven, in plaats van met mijn hoofd al zes maanden verder allerlei doemscenario’s te gaan zitten bedenken. Ik kan weer tot mezelf komen. En belangrijker misschien nog, ik kan eindelijk weer mezelf zijn! Ik was vergeten hoe het voelt om volledig in je eigen schoenen te staan. Niet meer afhankelijk te zijn van anderen, maar volledig te vertrouwen op jezelf. Volledig van jezelf te kunnen houden. Ik was vergeten hoe het is om jezelf volledig te accepteren zoals je bent. Om bewust je eigen keuzes te kunnen maken en je niet te laten beïnvloeden door anderen. Om te voelen in plaats van te denken. Om in plaats van problemen, overal oplossingen te zien.

Ik zou zonder mijn retraite in Frankrijk nu niet zo in het leven hebben gestaan en zal daarom binnenkort ook zeker terugkomen. Het leven is mooi!

La Vie en Rose!

K